The final chapter

Daar is ie dan: het laatste verhaal. Na vandaag noemen we alles onderhoud. Geen nieuwbouw meer, alleen nog verbouw, afbouw en doorbouw.

Het eerste wat ik jullie wil laten zien is de trap naar de begaande grond, nu met beplanting en avondverlichting tegen het breken van de nek bij het zoeken naar de eerste trede in het donker.

De voorkant met een (nu nog) bruine heg. De kruipers moeten nog kruipen en de voortuin ziet er momenteel een beetje uit als een akker, maar dat komt goed (in een jaar of twee :-). Omdat de grond aangereden was met de graafmachine, moest ik zo stevig harken en schoffelen dat mijn steel ervan gebroken is. Die was ook al op leeftijd, maar toch.

Aan de zijkant een boomschorspad naar achter, geflankeerd met wederom de bruine, in de toekomst groene, heg. Inmiddels staat er een meter of 50, dus een goede heggeschaar binnenkort is geen overbodige luxe. Overigens heeft de heg de eerste voorjaarsstorm maar half overleeft: omdat die stengeltjes in een soort van zompige potgrond staan, stonden ze na de storm allemaal schuin. Inmiddels weer recht.

Aan de achterzijde ligt een lekker zitje voor de buurt- BBQ en dergelijke. Wel oppassen voor de uilenballen die hier naar beneden komen. Met dank aan de tuinset van pa en ma die na een likje olie hier een plek heeft gevonden.

 En tot slot: ons Mieke Telkamp bospad......dat overigens doodloopt; hoe toepasselijk....

Dit is het einde!

De grote finale...halftime

Na ruim een half jaar in de zandbak te hebben gespeeld, begint zo'n bostuin zonder het -tuindeel toch wel vervelend te worden. Om het huis zand, in het huis zand, aan de fiets zand, in je schoenen zand, stofzuigen tot je zelf vacuum bent....

Hoog tijd voor een grondige aanpak van het buitengebeuren. Plannenmakerij was al eerder gedaan; deze week is ook de uitvoering gestart. Goed materieel is een eerste vereiste.

Halverwege realisatie van de verharding krijg je dan toch wel een beeld van waar het naartoe gaat.

Dat zandbakgele zand is nu helemaal opgslokt door verse zwarte grond. De keerwanden hangen niet meer boven de grond, maar staan op de grond. Ziet toch wat minder stupide uit.

En een dag later was de parkeerplaats klaar. Nog dezelfde steentjes gevonden als in de straat liggen bij de werkzaamheden verderop; dat maakt het helemaal af. Door het zonnetje zie je het niet goed, maar dat komt nog :-)

Eindelijk zonder zand onder de schoenen naar de voordeur! En geen nek meer breken als je van de trap afkomt!!!

Binnenkort de tweede helft....