De kop gaat eraf

Alle begin is moeilijk. Op 2 april dacht ik dat we aan de start van een mooi, spannend en vooral leuk traject stonden. Drie dagen verder dacht ik nog net niet dat we er maar mee op moesten houden (want dat kan helemaal niet !!!). Wat is er gebeurd?

Alles was in gereedheid gebracht:

• de gemeente zou de omtrek van het huis middels piketpaaltjes in de grond markeren (ik dacht altijd dat het 'parket'- paaltjes waren)
• die week zouden eindelijk de bouwaansluitingen gemaakt worden; een voorwaarde om te kunnen gaan beginnen met graven en bouwen

Dus: om 11:00 uur sta ik bij die kavel naast een busje met twee heren erin, die het nog te koud vonden om eruit te komen (en ze hadden geen ongelijk). Dit bleken de landmeters te zijn. De piketpaaltjes stonden al in de grond en toen de inspecteur van de gemeente eraan kwam kwamen ze uit de bus. Even wat gekletst over koetjes en kalfjes en gebakkeleid (schrijf je dat zo?) over de 'peil'-hoogte. Inmiddels was ook de aannemer erbij gekomen en de inspecteur zei tegen hem heel achteloos: "je weet dat je deze weg moet beschermen tegen schade bij zware belasting?". Niet dus. Gevolg: extra kosten en eindeloos gebakkelei over rijplaten en hoe lang die er mogen liggen.

Nog even gekeken naar die paaltjes: dat paaltje dat de hoek van ons toekomstige "wijs paleis" voorstelt, staat wel heeeeeeeeeeeeel dicht bij die 20 meter hoge eik! Arrggh!!! Da's een probleem: als we gaan graven voor de fundering, gaat het wortelstelsel eraan. En als er dan een keer een storm opsteekt, ligt die eik op ons dak (of dat van de buren - slik! ).
De inspecteur stelt voor met spoed een noodkap vergunning aan te vragen. Zo gezegd zo gedaan. Diezelfde middag ligt ie via het digitale loket bij de gemeente. Daarna blijft het stil....
Er komt een brief met een registratienummer en een factuur. Er komt een brief achteraan waarin vriendelijk wordt gesteld dat de aanvraag niet volledig is als er geen kleurenfoto's zijn toegevoegd en dat de maximale beslistermijn van zes weken (zes weken !?!?!?!?!?) is opgeschort tot de foto's zijn aangeleverd.

Na een weekje maar eens nabellen en met hulp van een behulpzame ambtenaar de noodkap vergunning gekregen (wel een weekje zweten!)

Dus: we kunnen beginnen: de rijplaten komen er, de bouwaansluitingen liggen er inmiddels en de boom mag weg. Er staat een mooie grijze (saai!) pipo-keet voor de bouwvakkers en het peil is aangegeven door de aannemer. Gaan met die banaan!